Met de term zachte g wordt verwezen naar een bepaalde uitspraak van de klanken die in de Nederlandse spelling worden weergegeven met de grafemen g en ch. In het zuiden van het Nederlandse taalgebied worden deze klanken uitgesproken als velaire of post-palatale fricatieven (in het IPA weergegeven als respectievelijk [ɣ]? / [ʝ˗]? (stemhebbend) en [x]? / [ç˗]? (stemloos)), en niet als de uvulaire fricatief [χ]?, de zogenoemde harde g. De zachte g kan voor de meeste Nederlanders als gemarkeerd beschouwd worden. In het zuiden van het Nederlandse taalgebied is deze uitspraak juist algemeen.