Zalmoxes

Zalmoxes is een geslacht van plantenetende ornithischische dinosauriërs, behorend tot de groep van de Euornithopoda, dat tijdens het late Krijt leefde in het gebied van het huidige Roemenië.

De eerste fossielen van Zalmoxes werden rond 1895 ontdekt op het familielandgoed van de befaamde avonturier Franz Nopcsa. Die benoemde in 1899 de typesoort van het geslacht: Mochlodon robustum. Van die soort werd later vrij veel materiaal gevonden. In 2003 werd het geslacht zelf vernoemd naar een Dacische godheid. De nieuwe geslachtsnaam leverde samen met de oude soortaanduiding de nieuwe soortnaam Zalmoxes robustus op. Meteen werd een tweede soort benoemd: Zalmoxes shqiperorum. Ook die is gebaseerd op botten uit Roemenië.

Zalmoxes robustus was ongeveer drie meter lang en honderd kilogram zwaar. Hij was wat kleiner dan zijn directe verwanten. Volgens Nopcsa was het dier een soort dwerg geworden doordat hij op een eiland leefde met weinig voedsel. Zalmoxes had een erg grote en stevige kop die in staat was harde plantendelen te vermalen. Hij was een gedrongen tweevoeter met stevige achterpoten. Zijn romp werd in evenwicht gehouden door de staart. Zalmoxes shqiperorum was groter, zo'n vierenhalve meter lang.

Zalmoxes is een nauwe verwant van Rhabdodon binnen de Rhabdodontidae.