Zeng Gong (Chinees: 曾鞏;pinyin: Zēng Gǒng, 1019–1083),omgangsnaam Zigu (子固), postume naam Wending (文定), was een Chinese historicus, essayist, politicus, en schrijver van de Song-dynastie in China. Hij was supporter van de Beweging voor het oude proza en wordt door latere geleerden gezien als een van de Acht grote meesters van Tang en Song.