De Zesdaagse van New York was een zesdaagse wielerwedstrijd die werd gehouden tot 1961 en waarvan de geschiedenis teruggaat tot het jaar 1887.
De eerste zesdaagsen die in New York werden gehouden waren in 1887, 1893 en 1896, maar deze werden niet met koppels maar als individuele wedstrijd gereden en waren niet officieel erkend. De eerste editie die wel werd erkend, vond plaats in 1899 in het Madison Square Garden. Deze zesdaagse werd gewonnen door het Amerikaanse koppel Charles Miller en Frank Waller. Na dit eerste jaar werd deze wedstrijd ononderbroken gehouden tot 1939. Geleidelijk kwam ze bekend te staan als "the Madison".
Na de Tweede Wereldoorlog werd de draad weer opgepakt in 1948, maar het succes van vroeger werd niet meer gehaald. In 1950 werd voorlopig de laatste zesdaagse gehouden. In 1959 en 1961 werd nogmaals een poging gedaan maar zonder succes. In 1961 werd definitief besloten om niet verder te gaan om deze zesdaagse te organiseren.
In totaal werden zeventig edities verreden. Dit grote aantal werd mede bereikt omdat van 1920 tot 1949 jaarlijks twee of zelfs in enkele gevallen drie edities werden gehouden. Met dit aantal van zeventig neemt de zesdaagse van New York, na Berlijn en Gent nog steeds de derde plaats in op de lijst van meest verreden zesdaagsen.
De wielerbaan in het Madison Square Garden was een houten indoorbaan met een lengte van 167 meter.
Het record van meeste overwinningen in de zesdaagse van New York wordt gehouden door de Australische renner Alfred Goullet en de Italiaanse renner Franco Giorgetti, beiden met acht overwinningen.