Ziekte van Graves

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Ziekte van Graves
Synoniemen
Latijn	morbus Basedowi[1][2] morbus Basedow[3][4] struma exophthalmica[2] cachexia exopthalmica[5] tachycardia strumosa exophthalmica[1]
Nederlands	ziekte van Graves-Basedow ziekte van Basedow[6] syndroom van Basedow[6] basedowsyndroom[6] gravesoftalmopathie[6] oftalmopathie van Graves[6] Graves' oogverschijnselen[6] ziekte van Flajani[3] ziekte van Marsh[3]
Coderingen
ICD-10 ICD-9	E05.0 242.0
OMIM	275000
DiseasesDB	5419
DOID	10719
MedlinePlus	000358
eMedicine	med/929
Portaal    Geneeskunde

De ziekte van Graves^[3][6] is een auto-immuunziekte, waarbij hyperthyreoïdie optreedt. De ziekte is vernoemd naar de ontdekker van de aandoening, Robert James Graves. Zijn Duitse collega Carl von Basedow beschreef dezelfde symptomen. Daarom hoor je ook wel de benaming ziekte van Basedow of Graves-Basedow.

Traditioneel wordt deze geassocieerd met zwelling van de schildklier (struma), uitpuilende ogen (exophthalmus) en een te snelle hartslag (tachycardie). Het gelijktijdig voorkomen van alle drie deze symptomen heet de Merseburger trias (naar de woonplaats van Von Basedow). Deze combinatie is echter betrekkelijk zeldzaam, doorgaans staat een van de symptomen op de voorgrond.

1. ↑ ^{a b} Pinkhof, H. (1935). Vertalend en verklarend woordenboek van uitheemsche geneeskundige termen. (2de druk). Haarlem: De Erven F. Bohn.
2. ↑ ^{a b} Arnaudov, G.D. (1964). Terminologia medica polyglotta. Latinum-Bulgarski-Russkij-English-Français-Deutsch. Sofia: Editio medicina et physcultura.
3. ↑ ^{a b c d} Leflot-Soetemans, C. & Leflot, G. (1975). Standaard Geneeskundig woordboek Frans-Nederlands. Antwerpen-Amsterdam: Standaard Uitgeverij.
4. ↑ Hildebrandt, H. (Red.) (1998). Pschyrembel Klinisches Wörterbuch. (258. Auflage). Berlin/New York: Walter de Gruyter.
5. ↑ Sliosberg, A. (1975). Elsevier’s medical dictionary in five languages. English/American / French / Italian / Spanish and German. (2nd Edition). Amsterdam/Oxford/New York: Elsevier’s Scientific Publishing Company.
6. ↑ ^{a b c d e f g} Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.