Autoimmun sjukdom

Autoimmune sjukdommar oppstår som følgje av abnorme immunresponsar mot stoff og vev som finst i kroppen (autoimmunitet).^[1] Det kan avgrensast til spesifikke organ (t.d. autoimmun tyreoiditt), eller til spesifikke vev i ulike områder (t.d. Goodpastures sjukdom, som kan verke på basalmembranen i både lunga og nyra).

Behandlinga av autoimmune sjukdommar plar å vere med immunsuppresjon — immunsupprimerande lækjemiddel som senkjer immunresponsen.^[2]

Mange immunsjukdommar er stadfesta. Ei større forståing av den underliggande patofysiologien til autoimmune sjukdommar skuldast bruken av genomskanning, som har identifisert ei påfallande grad av genetiske likskapar mellom autoimmune sjukdommar.^[3]

1. ↑ «Autoimmune sykdommer». Norsk helseinformatikk, nhi.no. 9. september 2013. Arkivert frå originalen 18. mars 2015. Henta 11. januar 2015. 
2. ↑ «immunosuppresjon». Store Norske Leksikon. 15. februar 2009. Henta 11. januar 2015. 
3. ↑ Cotsapas C, Hafler DA (2013). «Immune-mediated disease genetics: the shared basis of pathogenesis». Trends in Immunology 34 (1): 22–6.