Édouard Benjamin Baillaud (14. februar 1848–8. juli 1934) var ein fransk astronom.
Frå 1869 var Baillaud lærar ved fleire lærestader i Paris. Frå 1874 var han assistent ved observatoriet i byen. I 1878 blei han professor og direktør for observatoriet i Toulouse, og i 1908 blei han direktør for observatoriet i Paris.
Baillaud var president for Société astronomique de France (SAF), det franske astronomilaget, frå 1909 til 1911.[1] Han var aktivt med i arbeidet med å sameinast om ei universell tid, og var med på å skipa det internasjonale tidsbyrået (Bureau International de l'Heure).[2] Baillaud blei den første presidenten for Den internasjonale astronomiske unionen då denne blei skipa i 1919.[3] Han sat i stillinga til 1922. I 1926 gjekk han av som direktør for observatoriet i Paris.
Arbeida hans tek hovudsakleg for seg teorien om rørslene til planetane og kometane og andre emne innan teoretisk astronomi. Benjamin Baillaud gav ut Cours d'astronomie i to band, 1893–1896. Han blei medlem av det svenske Vetenskapsakademien i 1919 og vann Bruce-medaljen i 1923.[2]