Back إيرل سكورجس Arabic ايرل سكورجس ARZ ارل اسکراقز AZB Earl Scruggs Czech Earl Scruggs Welsh Earl Scruggs German Earl Scruggs English Earl Scruggs Esperanto Earl Scruggs Spanish ارل اسکراگز Persian
| Earl Scruggs | |||
 Scruggs i 2005 | |||
| Fødd | 6. januar 1924 | ||
|---|---|---|---|
| Fødestad | Cleveland County i Nord-Carolina i USA | ||
| Død | 28. mars 2012 (88 år) | ||
| Dødsstad | Nashville i USA | ||
| Fødenamn | Earl Eugene Scruggs | ||
| Opphav | USA | ||
| Aktiv | 1945–2012 | ||
| Sjanger | |||
| Instrument | |||
| Tilknytte artistar | |||
| Plateselskap | |||
| Verka som | Musikar | ||
| Gift med | Louise Scruggs | ||
| Born | Randy Scruggs, Gary Scruggs, Steve Scruggs | ||
| Prisar | National Medal of Arts, Grammy Lifetime Achievement Award, stjerne på Hollywood Walk of Fame | ||
Earl Eugene Scruggs (6. januar 1924–28. mars 2012) var ein USA-amerikansk musikar som populariserte tre-fingerstilen på banjo, no kalla «Scruggs-stil». Denne stilen var med å definere bluegrass. Trefingerstilen hans var radikalt forskjellig frå den tradisjonelle måten ein femstrengs banjo var blitt spelt på tidlegare. Den nye stilen vart populær og var med å føre banjoen fram som eit soloinstrument, der det tidlegare berre hadde vore eit rytmeinstrument.
Karrieren til Scruggs byrja då han var 21 år gammal, då han vart henta inn i bandet til Bill Monroe, The Blue Grass Boys. Namnet «bluegrass» vart sidan nytta om ein heil sjanger innan countrymusikk. Trass i stor suksess med Monroe, framføringar på Grand Ole Opry og innspelingar av klassiske hittar som «Blue Moon of Kentucky», slutta Scruggs i gruppa i 1946 på grunn av den heftige turnéverksemda. Eit anna medlem i gruppa, Lester Flatt, slutta òg og dei to slo seg seinare saman i ei ny gruppe kalla Flatt and Scruggs og The Foggy Mountain Boys. Banjoinstrumentalen til Scruggs kalla «Foggy Mountain Breakdown» kom ut i 1949 og vart ein varig hit, og vart populær på ny for ein yngre generasjon då han vart nytta i filmen Bonnie and Clyde i 1967. Songen vann to Grammyprisar og i 2005 vart han vald ut til Library of Congress sitt National Recording Registry i USA for bevaring for ettertida.
Flatt and Scruggs førte bluegrass ut til eit større publikum tidleg i 1960-åra med countryhitten «The Ballad of Jed Clampett» — kjenningsmelodien til situasjonekomedien The Beverly Hillbillies. Det var den første Scruggs-innspelinga som gjekk til topps på Billboard-lista. I løpet av 20 år spelte Flatt and Scruggs inn over 50 album og 75 singlar. Duoen vart oppløyst i 1969, hovudsakleg fordi Scruggs ønskte å spele ein meir moderne stil, medan Flatt ønskte å halde fram i den gamle tradisjonen, og meinte den harde bluegrass-fansen ville mislike det. Sjølv om kvar av dei skipa sine nye band, fekk ingen av dei igjen den same suksessen dei hadde hatt.
Scruggs fekk fire Grammyprisar, ein Grammy Lifetime Achievement Award og National Medal of Arts. Han vart medlem av International Bluegrass Music Hall of Fame og fekk ei stjerne på Hollywood Walk of Fame. I 1985 vart Flatt and Scruggs innlemma saman i Country Music Hall of Fame og som duo vart dei plassert på 24. plassen på lista til TV-kanalen CMT over dei 40 beste mennene i countrymusikken. Scruggs fekk National Heritage Fellowship av National Endowment for the Arts, den høgaste æresprisen innan folkemusikk og tradisjonell kunst i USA. Fire verk av Scruggs er plassert i Grammy Hall of Fame. Etter Scruggs døydde i 2012, 88 år gammal, vart Earl Scruggs Center skipa nær fødestaden hans i Shelby i Nord-Carolina.