Perovskitt | |||
| |||
Generelt | |||
---|---|---|---|
Kategori | Oksydmineral | ||
Kjemisk formel | CaTiO3 | ||
Strunz-klassifisering | 04.CC.30 | ||
Identifikasjon | |||
Molekylvekt | 135.96 | ||
Farge | Svart, raudbrun, bleik gul, gulaktig oransje | ||
Krystallform | Pseudokubisk – krystallar syner kubisk kontur | ||
Krystallsystem | Ortorombisk (2/m 2/m 2/m) Romgruppe: Pnma | ||
Tvilling | komplekse penetrerande tvillingar | ||
Kløyv | [100] god, [010] god, [001] god | ||
Brot | Muslig | ||
Mohs hardleiksskala | 5–5.5 | ||
Glans | Diamantaktig til metallisk; kan vere matt | ||
Strekfarge | gråaktig kvit | ||
Transparens | Gjennomsiktig til ugjennomsiktig | ||
Spesifikk vekt | 3.98–4.26 | ||
Optiske eigenskapar | |||
Optiske eigenskapar | Toaksa (+) | ||
Brytingsindeks | nα=2.3, nβ=2.34, nγ=2.38 | ||
Andre eigenskapar | ikkje-radioaktiv, ikkje-magnetisk | ||
Kjelder | [1][2][3][4][5][6][7][8] |
Perovskitt er eit relativt sjeldan mineral på jordoverflata. Farge gul, brun eller svart. Det krystalliserer rombisk (pseudokubisk) og er eit kalsiumtitanoksid med formel CaTiO3. Det er funne i syenittpegmatitt ved Langesundsfjorden og i Nordland.
Perovskitt vart først skildra i 1839 frå ein førekomst Atsjmatovsk-gruva i Nazyamskijefjella i Tsjeljabinsk oblast i Uralfjella i Russland. Mineralet vart namngjeve av Gustav Rose etter den russiske mineralogen Lev Perovski (1792–1856).[2][9]