Pittaer | |
Blåpitta, Hydrornis cyanea Illustrasjon John Gould & Henry Constantine Richter, Public domain | |
Systematikk | |
Rike: | Dyr Animalia |
Rekkje: | Ryggstrengdyr Chordata |
Underrekkje: | Virveldyr Vertebrata |
Klasse: | Fuglar Aves |
Overorden: | Neoaves |
Orden: | Sporvefuglar Passeriformes |
Underorden: | Tyranni |
Familie: | Pittaer Pittidae |
Pittaer er ein biologisk familie, Pittidae, av sporvefuglar, hovudsakleg i tropisk Asia og Australasia, sjølv om eit par av artane lever i Afrika. Alle pittaartar er generelt like i struktur og vanar, og er plassert i ei einskild slekt, Pitta. Namnet er avleidd av ordet 'pitta' i språket telugu i Andhra Pradesh i India, og er eit generisk, lokalt namn for alle småfuglar.
Pittaer er mellomstore av sporvefuglar, 15 til 25 centimeter i lengd, og tettbygde, med lange sterke bein og lange føter. Dei har svært kort hale og tjukk, litt nedbøygd nebb. Mange, men ikkje alle, har fargerik fjørdrakt.[1]
Desse fuglane er mykje bakkelevande fuglar på våt skogbotn. Dei et sniglar, insekt og liknande virvellause byttedyr. Pittaer lever stort sett aleine eller parvis og legg opp til seks egg i eit stort rundt reir i eit tre eller i ein busk, eller nokre gonger på bakken. Begge foreldra tar omsut for ungane.[1]
Mange artar av pittaer er trekkfuglar, og dei kviler ofte på uventa stader som hagar under trekket.
Ei rekkje artar av pittaer er truga av utrydding. IUCN har lista to av desse, gulbrystpitta og satengpitta, som truga,[2] ytterlegare sju artar er oppførte som sårbare.[3] Det største trugsmålet mot pittaer er tap av habitat i form av rask avskoging.