Slaget ved Fort Oswego

Slaget ved Fort Oswego Del av den franske og indianske krigen [[Fil:|300px]] Siger Dato 10. til 14. august 1756 Stad Fort Oswego, dagens Oswego i New York Resultat Fransk siger Partar  Frankrike  Storbritannia Kommandantar Louis-Joseph de Montcalm James Mercer † John Littlehales Styrkar 3000 franske soldatar, troupes de la marine, kolonimilitssoldatar og indianarar 1100 militssoldatar Tap 30 døde eller skadde 80–150 1700 tekne til fange (inkludert sivile)

Den franske og indianske krigen Jumonville Glen – Fort Necessity – Fort Beauséjour – Monongahela – Lake George - Fort Bull - Fort Oswego - Kittanning – Fort William Henry – Bloody Creek - Louisbourg - German Flatts - Fort Carillon – Fort Frontenac - Fort Duquesne – Fort Ligonier – Ticonderoga – La Belle-Famille - Fort Niagara – Beauport – Quebec – Sainte-Foy – Restigouche - Thousand Islands – Signal Hill

Slaget ved Fort Oswego var ein av fleire tidlege franske sigrar i den nordamerikanske krigsskodeplassen i sjuårskrigen som dei vann trass i at Ny-Frankrike var militært sårbare. I løpet av veka frå den 10. august 1756, klarte franske styrkar under General Montcalm å ta og okkupere dei britiske festningsverka ved Fort Oswego, som ligg i dagens Oswego i New York.

I tillegg til 1700 fangar, tok styrkane til Montcalm 121 kanonar frå fortet. Med fallet til Fort Oswego, vart britane fjerna frå Lake Ontario og dei kunne ikkje lenger truge den nærliggande franskkontrollerte Fort Frontenac. Slaget er kjend for å vise at tradisjonell europeisk omleiringstaktikk kunne nyttast i Nord-Amerika når ein nytta han i rette tilhøve og terreng.