Slaget ved Zenta

Slaget ved Zenta Del av den store tyrkiske krigen og osmansk-habsburgske krigar Dato 11. september 1697 Stad Zenta i Segedin sanjak i Det osmanske riket (i dag Vojvodina i Serbia) Resultat Avgjerande siger til Den heilage ligaen Partar Den heilage ligaen: Det tysk-romerske riket Kongedømet Ungarn[1][2] Det osmanske riket Kuruc-motstand Kommandantar Eugene av Savoie Sultan Mustafa II, Elmas Mehmed Pasha † Styrkar 34 000 infanteristar, 16 000 kavaleristar, 60 kanonar 80 000+ mann, 90+ kanonar Tap 429 menn drepne, 1598 skadde[3] 30 000 mann drepne, 87 kanonar tekne

Den store tyrkiske krigen Wien (1683) – Párkány (1683) – Vác (1684) – Buda (1684) – Érsekújvár (1685) – Eperjes (1685) – Kassa (1685) – Buda (1686) – Pécs (1686) – Mohács (1687) – Krim-feltoget (1687) – Beograd (1688) – Batočina (1688) – Krim-felttoget (1689) – Niš (1689) – Zernest (1690) – Beograd (1690) – Slankamen (1691) – Beograd (1693) – Azov (1695-1696) – Lugos (1695) – Zenta (1697)– Podhajce (1698) Osmansk-habsburgske krigar Balearane (1501) – Alger (1516) – Tlemcen – Mohács (1526) – Ungarn (1527–1528) – Alger (1529) – Formentera – Balkan – Wien (1529) – Vesle krigen (1530–1552) – Coron – Tunis (1534) – Tunis (1535) – Mahon – Osijek – Preveza – Castelnuovo – Alborán – Alger (1541) – Nice – Mahdiye – Gozo – Tripoli – Eger – Ponza – Korsika – Oran (1556) – Bougie – Balearane (1558) – Mostaganem – Djerba – Orán og Mers-el-Kebir – Malta – Aceh – Szigetvár – Lepanto – Tunis (1574) – Fez – Den lange krigen – Kapp Corvo – Kapp Celidonia – 1663-1664 – Den store tyrkiske krigen – 1716-1718 – 1737–1739 – 1787–1791

Slaget ved Zenta eller Slaget ved Senta vart utkjempa den 11. september 1697 like sør for Zenta (serbisk Senta, i dagens Serbia), på austsida av elva Tisza, og var eit stort slag i den store tyrkiske krigen (1683–1699) og eit av dei mest avgjerande nederlaga i osmansk historie. I eit overraskande åtak, utsletta habsburgske keisarstyrkar den osmanske armeen som var i ferd med å krysse elva. Med eit tap på berre nokre hundre mann, påførte keisararmeen osmanarane eit tap på kring 30 000 mann, medan resten vart spreidd. Som følgje av slaget mista Det osmanske riket kontroll over Bosnia, men i det lange løpet var sigeren til habsburgarane ved Zenta eit avgjerande steg som pressa Det osmanske riket til freden i Karlowitz (1699), som stoppa den osmanske kontrollen over store delar av Sentral-Europa. Etter denne avtalen, vart det habsburgske Kongedømet Ungarn gjort større og omfata landområde som ein gong hadde høyrt til det mellomalderske Kongedømet Ungarn (på 1500-talet vart kongedømet Ungarn delt mellom Habsburgmonarkiet (sjå Kongelege Ungarn), Det osmanske riket (sjå Osmansk Ungarn) og Det austungarske kongedømet med senter i Transilvania).

1. ↑ Liptai Ervin: Magyarország hadtörténete (Military history of Hungary), Zrínyi Katonai Kiadó (Zrínyi Military Publisher), Budapest 1985. ISBN 9633263379
2. ↑ Magyarország története 1526-1686 (History of Hungary 1526-1686) 2. tome, Authors: Zsigmond Pach and Ágnes Várkonyi, Akadémia Kiadó (Akadémia Publisher), Budapest 1985. ISBN 963 05 09296
3. ↑ K. K. Kriegsarchiv (Hrsg.): Feldzüge des Prinzen Eugen von Savoieen. Verlag des K. K. Generalstabes, Wien 1876, Band 2, s. 156.