The Hollies

The Hollies
The Hollies i 1964. (V-H: Eric Haydock, Allan Clarke, Graham Nash, Tony Hicks, Bobby Elliott)
Opphav	Manchester i England
Aktiv	Sidan 1962
Sjanger	Rock pop[1]
Tilknytte artistar	Crosby, Stills, Nash, & Young Graham Gouldman
Plateselskap	Parlophone Epic RCA Polydor EMI Imperial Capitol
Medlemmer	Tony Hicks Bobby Elliott Ray Stiles Ian Parker Peter Howarth Steve Lauri
Tidlegare medlemmer	Allan Clarke Graham Nash Eric Haydock Vic Steele Bernie Calvert Terry Sylvester Mikael Rickfors Alan Coates Steve Stroud Denis Haines Carl Wayne
Prisar	Rock and Roll Hall of Fame

The Hollies er eit britisk pop- og rockeband som vart eit av dei leiande britiske banda i 1960- og 1970-åra. Singlane deira låg samla sett 231 veker på den britiske singellista i 1960-åra, det niande høgaste for alle artistar dette tiåret. Bandet vart skipa av Allan Clarke og Graham Nash i 1962 som ei Merseybeat-gruppe i Manchester, sjølv om somme bandmedlemmer kom frå byar lenger nord. Graham Nash slutta i 1968 for å bli med i supergruppa Crosby, Stills & Nash.

Dei var ganske så populære i mange land (minst 60 singlar eller EP-ar og 26 album gjekk inn på listene ein eller annan stad i verda, i løpet av ein periode på fem tiår), sjølv om dei ikkje hadde noko særleg suksess i USA før 1966 med «Bus Stop». The Hollies hadde over 30 singlar som gjekk inn på UK Singles Chart, og 22 som gjekk inn på Billboard Hot 100, og dei større hittane på begge sider av Atlanteren var mellom andre «Just One Look», «Look Through Any Window», «I Can't Let Go», «Bus Stop», «Stop Stop Stop», «On a Carousel», «Carrie Anne», «Jennifer Eccles» og seinare «He Ain't Heavy, He's My Brother», «Long Cool Woman in a Black Dress» og «The Air That I Breathe».

Dei er eit av få band frå tidleg i 1960-åra, i lag med The Rolling Stones, som aldri har blitt oppløyst og som framleis er aktive. The Hollies vart innlemma i Rock and Roll Hall of Fame i 2010.^[2]

1. ↑ The Hollies på Allmusic
2. ↑ Letterman update, The Boston Globe, 17. desember 2009