Tibetansk བོད་སྐད་ bod skad | ||
Klassifisering | Sinotibetansk Tibetoburmansk Himalayisk Tibetokanaurisk Tibetansk | |
Talarar | tibetanarar | |
Bruk | ||
Tala i | Kina, India, Nepal | |
Tibetansktalande i alt | 6 150 000 | |
Skriftsystem | Tibetansk skrift | |
Offisiell status | ||
Offisielt språk i | Den autonome regionen Tibet (Folkerepublikken Kina) | |
Normert av | Komiteen for standardisering av tibetansk (བོད་ཡིག་བརྡ་ཚད་ལྡན་དུ་སྒྱུར་བའི་ལ ས་དོན་ཨུ་ཡོན་ལྷན་ཁང་གིས་བསྒྲིགས / 藏语术语标准化工作委员会) | |
Språkkodar | ||
ISO 639-1 | bo | |
ISO 639-3 | bod | |
Wikipedia på tibetansk |
Tibetansk er eit språk som hovudsakleg blir snakka av det tibetanske folket som lever spreidd over eit stort område av austre Sentral-Asia og Sør-Asia, i tillegg til mange utvandra tibetanarar over heile verda. Fleire ulike variantar av tibetansk blir også snakka av folkeslag i nordlege Pakistan og i India i område som Baltistan og Ladakh, som begge ligg i eller rundt Kashmir. Språket finn vi i klassisk skrive form for det meste i lokal litteratur; særleg buddhist-litteratur.
Sjølv om klassisk tibetansk opphavleg ikkje er eit tonespråk, har nokre dialektar utvikla tonar. Dette gjeld sørleg Sentral- og Kham-dialektar, mens Amdo-dialekten og visse andre, vestlege dialektar er utan tonar. Tibetansk morfologi kan generelt beskrivast som agglutinerande.