Kanslaren er leiaren for den tyske sentralregjeringa. Kvar delstat har òg si eiga regjering, leidd av ein statsminister.
Kanslarposisjonen har ein lang tradisjon og går tilbake til det tysk-romerske riket. Ei stilling som forbundskanslar (Bundeskanzler) blei oppretta allereie med det nordtyske forbundet i 1867. Etter at nasjonalstaten Tyskland blei samla i 1871 blei den offisielle nemninga rikskanslar (Reichskanzler), og posisjonen fekk stort sett den forma han har hatt sidan. Sidan 1949 har den offisielle nemninga igjen vore forbundskanslar.