Kharja

Una kharja («fin» en arabi) es una composicion lirica populara de l'Espanha musulmana, que constituissiá la partida finala de la moashakha, que n'i a d'exemples dempuèi lo sègle XI. Las kharjas son compausadas en romanic ispanoarabi colloquial parlat pels andalosins, apelat generalament mossarabi. Foguèron escrichas per de poètas cultes josieus e arabis que s'inspiravan de cançons romanicas de tipe popular. Per aquò, las kharjas son escrichas amb de caractèrs ebrieus e arabis. Son origina pòt èsser lo folclòre tradicional o pòdon èsser de creacion novèla, a partir de modèls tradicionals, segon los besonhs metrics (pr'amor qu'èran integrats dins la moashakha). Lor importància ven del fach que son los documents mai ancians coneguts de poesia en lenga romanica.