Milhau

Vila d'Occitània

Milhau Millau
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista generala de la vila de Milhau.
Armas
Geografia fisica
Coordenadas	44° 05′ 55″ N, 3° 04′ 42″ E
Superfícia	168,23 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	888 m 366 m 340 m
Geografia politica
País	Roergue  Guiana
Parçan	Grands Causses
Estat	França
Region 76	Occitània
Departament 12	Avairon (sosprefectura)
Arrondiment 121	Milhau (capluòc)
Canton 1297	Burèu centralizator de 2 cantons (Milhau-1 e Milhau-èst)
Intercom 241200567	CC de Milhau Grands Causses (residéncia)
Cònsol	Emmanuelle Gazel (2020-2026)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2018)	22 002 ab. 22 670 ab.
Densitat	131,99 ab./km²
Autras informacions
Gentilici	milhavés -esa o milhagués -esa
Còde postal	12100
Còde INSEE	12145
Commune de Millau

Milhau^{[1],[2],[3],[4]} (prononciat /miˈʎaw/; en occitan ancian: Amilhau;^[5] en francés: Millau) es una comuna occitana de Roergue, situada dins lo departament d'Avairon, dins la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus. En 2018 i aviá 22002 abitants. Lo gentilici es milhavés -esa o milhagués -esa.^[6]

La vila a 3 flors al concors de vilas e vilatges florits e es fòrça toristica mercé al viaducte de Milhau dobèrt despuèi 2004, mas mercé tanben a d'autras causas coma lo sauvatèrra de Milhau o lo Musèu de Milhau e sa situacion dins lo Pargue Natural Regional dels Grands Causses.

1. ↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3. 
2. ↑ «Toponimia occitana».
3. ↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
4. ↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
5. ↑ «Amilhau». Equipa projècte Talamus, Edicion critica numerica del manuscrit AA9 dels Archius municipals de Montpelhièr dit lo Pichòt Talamus. Universitat Pau Valèri-Montpelhièr III.
6. ↑ Toscano, Reinat. Diccionari de lenga d'òc d’après lo parlar niçard. Auba Novèla.