L’ocean Artic, tanben nomenat ocean Glaciau Artic (var. -al), es un ocean de la Tèrra situat a l'entorn dau Pòl Nòrd entre lo nòrd d'America, lo nòrd de Groenlàndia e lo nòrd d'Eurasia. Comunica amb l'ocean Pacific per lo Destrech de Bering e es dubèrt sus l'ocean Atlantic au nivèu de la mar de Groenlàndia, de la mar de Norvègia e de la mar de Barents. Amb una superficia de 14 090 000 km² e una prefondor mejana de 1 038 m, es l'ocean pus pichon e mens prefond de la planeta.
Es un ocean fòrça freg. La màger part de sa superficia es cubèrta per una banquisa que pòu agantar 4 a 5 m d'espessor dins lei regions centralas. Pasmens, en despiech de condicions de vida malaisadas, la region assosta d'ecosistèmas complèxs e diversificats que son l'objècte d'estudis en causa de lor particularitat (abséncia de lutz dins lo mitan marin, freg extrèm a la superficia... etc.).
D'un biais generau, es un ocean mau conegut. Una partida importanta de son litorau es poblada dempuei la Preïstòria per de comunautats pichonas que vivián de la caça ò dau norrigatge (Inuits, Samis... etc.). L'exploracion sistematica comencèt durant lo sègle XIX amb la cèrca d'un accès vèrs lo Pòl Nòrd. Aquò permetèt de descubrir divèrseis illas que venguèron d'una politica d'expansionisme territòriau de part dei poissanças localas. Uei, amb lo rescaufament climatic que libèra lentament leis aigas e l'accès ai ressorsas naturalas, aquela competicion es venguda pus intensa.