Psicanalisi

La psicanalisi es, segon la definicion classica que ne donèt Sigmund Freud :

1. un procediment d'investigacion dels procèsses psiquics, que d'un autre biais son gaireben pas accessibles;
2. un metòde de cura dels trebolums neurotics o psicotics, que se basa sus aquela investigacion, tanben nomenada la cura psicanalica;
3. una seria de concepcions ligadas als psiquisme, aqueridas per aqueles mejans e que fusionan pauc a pauc dins una disciplina scientifica novèla^[1].

La psicanalisi consistís dins l'explicacion d'unes actes o pensadas en tèrmes psiquics dempuèi l'afirmacion de l'existéncia del determinisme psiquic: una idèa qui se presenta a la ment o un acte son pas arbitraris, an un antecedent, un sens, una causa que l'exploracion de l'inconscient permet de far sorgir. Unas accions son percebudas coma « involontàrias », « incoerentas » o « absurdas » e son pasmens pas degudas a l'azard: son per exemple los sòmis, los lapsus, los actes mancats, o los simptòmas sens causa fisica (per exemple l'isteria). Atal, d'actes o de paraulas que pareisson d'errors pòdon èsser entenduts coma essent d'« actes capitats », determinats, e son un mejan per la psicanalisi d’i demorar una expression de l’inconscient: pòdon, per exemple, èsser l'expression d’un compromés dins un conflicte psiquic sosjacent (entre pulsions contradictòrias) o mòstra de la satisfaccion d'un desir. Pasmens s'aqueles procediments demoran mai sovent inconscients, la psicanalisi dispausa d'un protocòl e d’un ensems de concepcions que permeton de comprene aquelas logicas inconscientas e d'ajudar possiblament lo subjècte que ne patís resòlvre los seus problèmas.

La psicanalisi es l'objècte, dempuèi l'origina, de criticas e de discussions a l'encòp intèrnas al movement psicanalitic e exterioras a aquel movement, al subjècte de son caractèr scientific, la pertinéncia de sa descripcion del psiquisme, e son eficacitat terapeutica.

1. ↑ « Psychanalyse et théorie de la libido ».