Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
31 stycznia 1989 |
Numer kolejny |
4225 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
2,2421 au |
Mimośród |
0,1079 |
Peryhelium |
1,9998 au |
Aphelium |
2,4841 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
3 lata 131 dni |
Inklinacja |
3,48° |
Charakterystyka fizyczna | |
Jasność absolutna |
12,9m |
(4225) Hobart – planetoida z pasa głównego okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 131 dni w średniej odległości 2,24 j.a. Została odkryta 31 stycznia 1989 roku w obserwatorium w Okutama przez Tsutomu Hioki i Nobuhiro Kawasato. Nazwa planetoidy pochodzi od Josepha R. Hobarta (ur. 1944), astronoma amatora, zajmującego się korekcją orbit planetoid, które znalazły się w niebezpieczeństwie utraty oraz odkrywcy 80 innych (w tym 2010 RA91). Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (4225) 1989 BN.