Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
11 marca 1918 |
Numer kolejny |
890 |
Oznaczenie tymczasowe |
1918 DK |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
3,0245 au |
Mimośród |
0,0535 |
Peryhelium |
2,8625 au |
Aphelium |
3,1864 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 96 dni 5 godzin |
Średnia prędkość |
17,12 km/s |
Inklinacja |
10,85° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
28,376 km |
Okres obrotu |
12,581 h |
Albedo |
0,121 |
Jasność absolutna |
10,78m |
Typ spektralny |
CTGU |
(890) Waltraut – planetoida z grupy pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 96 dni w średniej odległości 3,02 au. Została odkryta 11 marca 1918 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Maxa Wolfa. Nazwa pochodzi od Waltraute, bohaterki opery Zmierzch bogów Richarda Wagnera[1]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (890) 1918 DK.