Back Чапаев дивизийĕ CV 25th Rifle Division English 25-я стрелковая дивизия (1-го формирования) Russian 25-та стрілецька дивізія (СРСР) Ukrainian
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
30 lipca 1918 |
| Rozformowanie |
30 lipca 1942 |
| Patron | |
| Działania zbrojne | |
| wojna domowa w Rosji wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa agresja ZSRR na Polskę front wschodni obrona Odessy | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Skład |
pięć pułków |
| Odznaczenia | |
 
| |
25 Czapajewska Dywizja Strzelecka (ros. 25-я Краснознаменная стрелковая дивизия им В.И. Чапаева) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.
Jednostka została utworzona 30 lipca 1918. Brała udział w wojnie polsko-bolszewickiej w ramach 12 Armii, na Froncie Południowo-Zachodnim[1].
Przed napaścią hitlerowską stacjonowała w rejonie delty Dunaju, gdzie odbywała solidne szkolenie, właściwe jednostkom specjalnym[2]. Rozformowana 30 lipca 1942 roku. Ponowne sformowanie nastąpiło w marcu 1943 roku.
25 Dywizja Strzelecka w czerwcu 1941 roku była w składzie 14 Korpusu Strzeleckiego, 9 Armii Okręgu Odeskiego.
W 1941 w składzie Armii Nadmorskiej broniła Krymu. 5 listopada po tygodniach cofania się jej 31 pułk przebił się do Sewastopola. Jej pozostałe pułki rozbiły w nocnym ataku w Ulu Sała awangardę niemieckiej 72 Dywizji Piechoty. 9 listopada 1941 jej 31 pułk bronił drugiego sektora obrony Sewastopola. Dwa pozostałe pułki broniły trzeciego sektora obrony miasta. 7 czerwca 1942 była atakowana przez niemiecką 50 Dywizję Piechoty. 24 czerwca 1942 skierowana do obrony III sektora Sewastopola. 28 czerwca jej oddziały wycofały się z zajmowanych pozycji i przeszły do odwodu, celem wzmocnienia. 29 czerwca jej resztki zostały rzucone by zatrzymać atak niemiecki w II sektorze obronnym, lecz bez rezultatu.
W 54 pułku strzeleckim należącym do 25 Dywizji Strzeleckiej służyła kobieta snajper Ludmiła Pawliczenko która w czasie walk zastrzeliła 309 żołnierzy i oficerów niemieckich[3].
- ↑ Lech Wyszczelski, Kijów 1920, Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 1999, ISBN 83-11-08963-9, OCLC 830264438.
- ↑ Wiktor Suworow, Lodołamacz, Andrzej Mietkowski (tłum.), Piotr Halbersztat (tłum.), Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2008, s. 148, ISBN 978-83-7510-010-5, OCLC 233516923.
- ↑ Pawliczenko 2018 ↓, s. 6.