2C-I

2C-I

Nazewnictwo Inne nazwy i oznaczenia 4-jodo-2,5-dimetoksyfenyloetyloamina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C10H14NIO2
Masa molowa	307,13 g/mol
Wygląd	białe, mikrokrystaliczne ciało stałe[1]
Identyfikacja
Numer CAS	69587-11-7
PubChem	10267191
InChI InChI=1S/C10H14INO2/c1-13-9-6-8(11)10(14-2)5-7(9)3-4-12/h5-6H,3-4,12H2,1-2H3 InChIKey PQHQBRJAAZQXHL-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Temperatura topnienia 246–247 °C[1]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
Legalność w Polsce	substancja psychotropowa grupy I-P
Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2011-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

2C-I – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C, pochodna fenyloetyloaminy.

Efekty działania, podobnie jak w przypadku wszystkich psychodelików są bardzo zróżnicowane i indywidualne. Zwykle jednak obejmują: silne pobudzenie, podniesienie nastroju, euforia, uczucie szczęścia i efekty wizualne. Zgodnie z PIHKAL dawkowanie 2C-I waha się w przedziale 10–20 mg a efekty utrzymują się 6–12 godzin. Mechanizm działania 2C-I opiera się na działaniu agonistycznym na receptory serotoninowe.

2C-I po raz pierwszy zostało otrzymane przez Alexandra Shulgina. Od roku 2001 substancją tą zainteresowały się nielegalnie lub półlegalnie działające wytwórnie chemiczne. Celem było poszukiwanie legalnego odpowiednika 2C-B. Substancja zdobyła uznanie i popularność jako legalny psychodelik. Nie są znane śmiertelne przedawkowania 2C-I.