W przypadku adsorpcji fizycznej rozróżnienie adsorpcji jako zlokalizowanej lub mobilnej związane jest z możliwością przemieszczania się cząsteczek adsorbatu po powierzchni adsorbentu. Jeżeli bariera potencjału pomiędzy sąsiednimi miejscami „s1" i „s2" równa ΔEs1,s2 jest duża w porównaniu z energią kinetyczną zaadsorbowanych cząsteczek (2 stopnie swobody dla ruchu na płaszczyźnie, Ekin,2D = kT), wówczas mówimy o adsorpcji zlokalizowanej, jeżeli ta bariera jest znacznie mniejsza, wówczas przeważa charakter mobilny (cząsteczki poruszają się dość swobodnie po powierzchni), przy wielkości bariery ~kT mówimy o adsorpcji częściowo mobilnej:
- ΔEs1,s2 >> kT – adsorpcja zlokalizowana
- ΔEs1,s2 ≤ kT – adsorpcja mobilna
- wartości pośrednie – adsorpcja częściowo mobilna