Al Arbour

Al Arbour

Al Arbour (1977)
Pełne imię i nazwisko	Alger Joseph Arbour
Data i miejsce urodzenia	1 listopada 1932 Greater Sudbury
Data i miejsce śmierci	28 sierpnia 2015 Sarasota
Obywatelstwo	Kanada
Wzrost	183 cm
Pozycja	obrońca
Uchwyt	lewy
Kariera juniorska
Lata Klub 1949–1953 Windsor Spitfires 1949–1950 → Detroit Hettche 1952 → Washington Lions
Draft	NHL 1967, numer: 30 (5 runda) St. Louis Blues
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1953 → Edmonton Flyers 23 (0) 1953–1954 Sherbrooke Saints 21 (1) 1954–1958 Detroit Red Wings 162 (2) 1954–1955 → Edmonton Flyers 41 (3) 1954–1955 → Quebec Aces 24 (4) 1955–1956 → Edmonton Flyers 73 (5) 1956–1957 → Edmonton Flyers 24 (2) 1958–1961 Chicago Blackhawks 197 (7) 1961–1965 Toronto Maple Leafs 76 (2) 1962–1963 → Rochester Americans 65 (6) 1963–1965 → Rochester Americans 143 (5) 1965–1967 Rochester Americans 155 (5) 1967–1971 St. Louis Blues 277 (2) W sumie: 1281 (44)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1967 Iowa Hawkeyes 1970–1971 St. Louis Blues (grający trener) 1971–1972 St. Louis Blues 1973–1986 New York Islanders 1988–1994 New York Islanders 2007 New York Islanders (tymczasowy)

Al Arbour, właśc. Alger Joseph Arbour (ur. 1 listopada 1932 w Greater Sudbury, zm. 28 sierpnia 2015 w Sarasocie) – kanadyjski hokeista grający na pozycji obrońcy, trener, działacz hokejowy.

Jeden z najbardziej utytułowanych ludzi w historii hokeja na lodzie. Reprezentował barwy: Windsor Spitfires, Detroit Hettche, Washington Lions, czterokrotnie Edmonton Flyers (dwukrotny zdobywca Lester Patrick Cup), Sherbrooke Saints, Detroit Red Wings (zdobywca Pucharu Stanleya), Quebec Aces, Chicago Blackhawks (zdobywca Pucharu Stanleya), Toronto Maple Leafs (dwukrotny zdobywca Pucharu Stanleya^[1][2]), trzykrotnie Rochester Americans (dwukrotny zdobywca Pucharu Caldera^[3]) oraz St. Louis Blues. Jest wraz z wieloletnim klubowym kolegą, Edem Litzenbergerem, jednym z 11 zawodników, którzy zdobyli dwukrotnie z rzędu Puchar Stanleya z dwoma różnymi klubami^[4], a także jednym z 11 zawodników, którzy zdobyli Puchar Stanleya z trzema różnymi klubami^[5]. Był jednym z niewielu zawodników grających w okularach, a także z ostatnich zawodników grających w nich w lidze NHL^[6][7][8]. Arbour był także znany z tego, iż kładł się przed bramkarzem w celu blokowania strzałów zawodników drużyn przeciwnych na bramkę swoim ciałem.

Jako trener dwukrotnie prowadził St. Louis Blues oraz trzykrotnie New York Islanders (czterokrotny zdobywca Pucharu Stanleya^[9]). Zajmuje 6. miejsce względem liczby prowadzonych meczów w roli trenera (1607 meczów): za Scottym Bowmanem, Barrym Trotzem, Joelem Quenneville’em, Paulem Maurice’em oraz Lindym Ruffem, a także 5. miejsce względem liczby wygranych meczów w roli trenera (782 wygrane mecze): za Scottym Bowmanem, Joelem Quenneville’em, Barrym Trotzem i Kenem Hitchcockiem^[10].

Był także nagradzany indywidualnie: zdobywca Jack Adams Award^[9], członek Hockey Hall of Fame (1996), członek Galerii Sław New York Islanders (1997) oraz członek Nassau County Sports Hall of Fame (2000).

Jako działacz był w latach 1986–1988 wiceprezesem ds. rozwoju zawodników w New York Islanders^[9].