Pełne imię i nazwisko |
Aleksiej Nikołajewicz Kosygin |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Przewodniczący Rady Ministrów ZSRR | |
Okres | |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Pierwszy zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR | |
Okres |
od 4 maja 1960 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Wiceprzewodniczący Rady Ministrów ZSRR | |
Okres |
od 7 grudnia 1953 |
Przynależność polityczna | |
Okres |
od 5 lipca 1957 |
Minister przemysłu towarów szerokiego zapotrzebowania ZSRR | |
Okres |
od 24 sierpnia 1953 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
on sam jako minister przemysłu spożywczego |
Następca | |
Minister przemysłu lekkiego i spożywczego | |
Okres |
od 15 marca 1953 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
on sam jako minister przemysłu towarów szerokiego zapotrzebowania |
Minister przemysłu lekkiego | |
Okres |
od 28 grudnia 1948 |
Przynależność polityczna |
Wszechzwiązkowa Komunistyczna Partia (bolszewików) / Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego |
Poprzednik | |
Następca |
on sam jako minister przemysłu lekkiego i spożywczego |
Minister finansów ZSRR | |
Okres |
od 16 lutego 1948 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych RSFSR/Przewodniczący Rady Ministrów RSFSR | |
Okres |
od 23 czerwca 1943 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Konstantin Pamfiłow (p.o.) |
Następca | |
Ludowy komisarz przemysłu włókienniczego | |
Okres |
od 2 stycznia 1939 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
brak |
Następca | |
Odznaczenia | |
|
Aleksiej Nikołajewicz Kosygin (ros. Алексей Николаевич Косыгин, ur. 8 lutego?/21 lutego 1904 w Petersburgu, zm. 18 grudnia 1980 w Moskwie) – radziecki polityk i działacz komunistyczny.
W latach 1940–1946 był wiceprzewodniczącym Rady Komisarzy Ludowych ZSRR, a od roku 1943 jednocześnie przewodniczącym Rady Komisarzy Ludowych RFSRR. Od roku 1942, w oblężonym Leningradzie, pełnił funkcję pełnomocnika Komitetu Obrony Państwa. Od 1946 był członkiem Biura Politycznego KC WKP(b), a w okresie 1952–1960 należał do Prezydium KC KPZR. W latach 1946–1964 pełnił funkcję ministra kilku resortów, w tym ministra finansów; jednocześnie był przewodniczącym Państwowego Komitetu Planowania. W latach 1960–1964 był wicepremierem, a następnie po wewnątrzpartyjnym zamachu stanu i obaleniu N.S. Chruszczowa objął funkcję premiera ZSRR, którą pełnił prawie do końca życia (przeszedł na emeryturę w październiku 1980, dwa miesiące przed śmiercią).