Back Oud-Hebreeuse alfabet Afrikaans أبجدية عبرية قديمة Arabic Alfabetu paleohebréu AST Lizherenneg henhebraek Breton Althebräische Schrift German Paleo-Hebrew alphabet English Alfabeto paleohebreo Spanish الفبای نیاعبری Persian Alphabet paléo-hébraïque French Alfabeto paleohebreo Galician
Alfabet paleohebrajski określany też jako starohebrajski (hebr. הַכְּתָב הָעִבְרִי הַקָּדוּם ha-ktaw ha-iwri ha-kadom) – odmiana alfabetu fenickiego[1]. Podobnie jak abdżad fenicki, z którym jest niemal identyczny, paleohebrajski zawierał 22 litery, z których wszystkie są spółgłoskami (abdżad). Był pisany od prawej do lewej. Miał wpływ na kilka sąsiednich królestw (Moab, Filistea, Aram). Termin został w 1954 r. wprowadzony przez Salomona Birnbauma, który stwierdził: „Stosowanie terminu «fenickie» w odniesieniu do pisma Hebrajczyków nie jest zbyt odpowiednie; dlatego ukułem termin «paleohebrajskie»”[2].
- ↑ Historical and Biblical Israel: The History, Tradition, and Archives of Israel and Judah[...] scribes wrote in Paleo-Hebrew, a local variant of the Phoenician alphabetic script [...]
- ↑ The Hebrew scripts, Volume 2, Salomo A. Birnbaum, Palaeographia, 1954: „To apply the term Phoenician to the script of the Hebrews is hardly suitable. I have therefore coined the term Palaeo-Hebrew.”