Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki |
27 listopada 1911 |
Wodowanie |
27 listopada 1913 |
Royal Navy | |
Nazwa |
HMS Canada |
Wejście do służby |
wrzesień 1915 |
Wycofanie ze służby |
marzec 1919 |
Armada de Chile | |
Nazwa |
Almirante Latorre |
Wejście do służby | |
Wycofanie ze służby |
1958 |
Los okrętu |
złomowany 1959 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
standardowa: 25 000 t |
Długość |
191 m |
Szerokość |
28,2 m |
Zanurzenie |
10 m |
Napęd | |
trzy turbiny Parsonsa o mocy 37 000 KM | |
Prędkość |
22.75 węzłów (41 km/h) |
Uzbrojenie | |
10 dział 354 mm 12 dział 152 mm 6 dział 57 mm 2 działa 76 mm 4 wyrzutnie torped kaliber 533 mm | |
Opancerzenie | |
wieże 10" (254 mm) barbety 10" (254 mm) pas główny 9" (228 mm) pokład 4" (102 mm) | |
Wyposażenie lotnicze | |
hydroplan Firey III F (od 1930 roku) | |
Załoga |
1167 |
Almirante Latorre – okręt liniowy w służbie marynarki chilijskiej w latach 1921–1958 (w latach I wojny światowej – 1915-1919 – w służbie marynarki brytyjskiej jako HMS „Canada”). „Almirante Latorre” był najpotężniejszym w historii okrętem wojennym tej klasy w służbie państw Ameryki Łacińskiej.