Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
III, IV, V |
Numer ref. | |
Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
2001 |
Położenie na mapie Portugalii | |
41°06′06″N 7°47′56″W/41,101667 -7,798889 | |
Alto Douro (port. Górne Douro) – region winiarski w północno-wschodniej Portugalii, nad rzeką Duero; z historycznego punktu widzenia południowa część regionu Trás-os-Montes. Tradycja produkcji wina w dolinie Douro sięga przynajmniej czasów rzymskich[1][2]. Był to pierwszy na świecie (wyznaczony w 1756) region winiarski o określonych granicach i klasyfikacji winnic[3].
W 2001 region został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako świadectwo krajobrazu przekształconego przez człowieka i podporządkowanego uprawie winorośli i produkcji wina[1]. Podstawowy wyrób, wino porto było niegdyś spławiane w beczkach na specjalnych łodziach (barco rabelo[4]) w dół rzeki do miejscowości Vila Nova de Gaia, położonej naprzeciw miasta Porto, gdzie dojrzewało w piwnicach[5]. Później beczki na łodziach zastąpiono cysternami[5][6].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie UNESCO