![]() | |
Nazwa formatu |
Pop Idol |
---|---|
Rodzaj programu | |
Kraj produkcji | |
Język | |
Prowadzący |
Ryan Seacrest |
Jury |
Lionel Richie (od 2018) |
Data premiery |
11 czerwca 2002 |
Lata emisji |
od 2002 |
Liczba odcinków |
555 (15 edycji) |
Format nadawania | |
Produkcja | |
Produkcja |
FremantleMedia North America |
Reżyseria |
Bruce Gowers |
Stacja telewizyjna | |
Strona internetowa |
American Idol (w 2002 podtytuł: The Search for a Superstar) – amerykański program telewizyjny typu reality i talent show. Jest adaptacją brytyjskiego Pop Idol, który został stworzony w 2001 roku przez Simona Fullera, a później pojawił się w regionalnych wersjach w ponad stu państwach na świecie. Kolejne edycje American Idola są produkowane od 2002 nieprzerwanie do dziś, a każdego kolejnego roku pojawia się następna. Od pierwszego odcinka, którego premiera odbyła się 11 czerwca 2002, emisją programu zajmuje się amerykańska stacja telewizyjna Fox. Pierwsza edycja odbyła się między czerwcem a wrześniem, a wszystkie kolejne między styczniem a majem. Obecnie odcinki nadawane są w środowe i czwartkowe wieczory.
Program ma za zadanie wyłonić najlepsze talenty wokalne. Chętni, których obowiązują granice wiekowe (zmieniały się one w całej historii, a obecnie wynoszą 15 do 28 lat), przychodzą na castingi odbywane w kilku miastach w Stanach Zjednoczonych, gdzie jury podejmuje decyzje o przepuszczeniu poszczególnych uczestników dalej lub eliminowaniu ich. Kolejnym etapem rywalizacji jest tydzień w Hollywood, a od edycji dziesiątej także w Las Vegas. Ostatecznie wybrana, określona liczba osób występuje w odcinkach emitowanych w telewizji na żywo, podczas których kolejni wykonawcy są eliminowani. Najlepsza dwójka bierze udział w finale, w którym wyłaniany jest zwycięzca. Nagrodą dla niego jest profesjonalny kontrakt płytowy. W odcinkach na żywo rola jurorów ogranicza się prawie wyłącznie do komentowania występów, a o losie uczestników decydują widzowie za pomocą telefonów i wiadomości SMS. We wszystkich tygodniach zmagania wokalistów są podzielone na dwa odcinki: pierwszy z występami i drugi z ogłoszeniem wyników.
Każda edycja programu poprowadzona została przez Ryana Seacresta, któremu tylko w pierwszej towarzyszył w tej roli Brian Dunkleman. W całej historii zmieniał się skład jury. Nieprzerwanie od samego początku zasiada w nim muzyk Randy Jackson. Przez pierwsze dziewięć edycji częścią panelu jurorskiego był łowca talentów Simon Cowell, a przez osiem piosenkarka Paula Abdul. Tylko w edycji ósmej i dziewiątej w jury zasiadała wokalistka Kara DioGuardi, a w samej dziewiątej osobowość telewizyjna Ellen DeGeneres. W dziesiątej i jedenastej Jacksonowi towarzyszyła piosenkarka Jennifer Lopez i wokalista zespołu Aerosmith, Steven Tyler, natomiast w dwunastej zastąpiły ich gwiazdy muzyczne: Mariah Carey, Nicki Minaj i Keith Urban. W latach 2002–2008 w programie brała udział trójka jurorów, w 2009 i 2010 czwórka, w 2011 i 2012 trójka, a w 2013 ponownie czwórka.
American Idol jest jednym z największych hitów w historii amerykańskiej telewizji. W latach 2005–2011 odnotowywał najwyższe wyniki oglądalności spośród wszystkich emitowanych wówczas programów i jest jedynym, który utrzymywał się przy tym tytule przez aż siedem sezonów. Liczba widzów przeważnie plasuje się między 20 a 30 milionami, choć czasami spadała poniżej dolnej granicy i przekraczała tę górną, niejednokrotnie zbliżających się do 40 milionów. Program zapoczątkował w amerykańskiej telewizji modę na podobne reality i talent shows. Pomógł wylansować wiele gwiazd muzycznych, między innymi Kelly Clarkson, Carrie Underwood, Jennifer Hudson, Jordin Sparks i Adama Lamberta. Stał się jednak obiektem krytyki związanej przede wszystkim z faworyzacją zwycięzców pod względem pochodzenia, rasy i płci oraz niesamodzielnością uczestników w prowadzeniu kariery po zakończeniu programu.