Back نظرية الأعداد التحليلية Arabic Teoría analítica de númberos AST Аналитична теория на числата Bulgarian বিশ্লেষণী সংখ্যাতত্ত্ব Bengali/Bangla Teoria analítica de nombres Catalan Analytische Zahlentheorie German Αναλυτική θεωρία αριθμών Greek Analytic number theory English Teoría analítica de números Spanish Zenbakien teoria analitikoa Basque
Analityczna teoria liczb w matematyce jest częścią teorii liczb zajmującą się zastosowaniami metod analizy matematycznej w celu rozwiązania problemów dotyczących liczb całkowitych[1].
Głównymi obiektami (lub narzędziami) badań analitycznej teorii liczb są funkcja zeta Riemanna oraz, zdefiniowane jako o ogólniejsza klasa, funkcje L Dirichleta (lub jeszcze ogólniej – funkcje L)[1][2]. Za prekursora tej dziedziny postrzegany jest Peter Gustav Lejeune Dirichlet, który w 1837 r. udowodnił twierdzenie o rozmieszczeniu liczb pierwszych w ciągach arytmetycznych[1].
- ↑ a b c Tom M. Apostol, Introduction to Analytic Number Theory, „Undergraduate Texts in Mathematics”, 1976, DOI: 10.1007/978-1-4757-5579-4, ISSN 0172-6056 [dostęp 2023-08-11].
- ↑ Henryk Iwaniec, Emmanuel Kowalski, Analytic Number Theory, Colloquium Publications, Providence, Rhode Island: American Mathematical Society, 8 czerwca 2004, DOI: 10.1090/coll/053, ISBN 978-0-8218-3633-0 [dostęp 2023-08-14].