![]() Andrea Bocelli (2019) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Instrumenty |
instrumenty klawiszowe, flet, saksofon, trąbka, puzon, harfa, harmonijka ustna, gitara, perkusja |
Typ głosu | |
Gatunki |
pop opera, opera, latynoski pop, pop tradycyjny, classical crossover, adult contemporary, pop |
Zawód |
muzyk (śpiewak), producent muzyczny, autor tekstów |
Aktywność |
od 1982 |
Wydawnictwo | |
Powiązania |
Zucchero, Luciano Pavarotti, Barbra Streisand, Ed Sheeran, Jennifer Lopez, Céline Dion, Charice, Sarah Brightman |
Odznaczenia | |
![]() ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Andrea Bocelli (wym. /anˈdreːa boˈtʃɛlli/; ur. 22 września 1958 w La Sterza, Lajatico[1][2]) – włoski śpiewak, tenor, kompozytor, autor piosenek, producent muzyczny i multiinstrumentalista[3].
Urodził się jako niedowidzący z jaskrą, a w wieku 12 lat całkowicie stracił wzrok, po krwotoku śródmózgowym wynikającym z wypadku podczas gry w piłkę nożną. Po roku pracy jako asystent w kancelarii prawnej opuścił to stanowisko, aby całkowicie poświęcić się śpiewaniu. Po wieczornych występach w barach i rywalizacji w lokalnych konkursach muzycznych podpisał swój pierwszy kontrakt z wytwórnią Sugar Music. Nabrał rozgłosu w 1993, kiedy razem z Zucchero zaśpiewał utwór „Miserere”. Zyskał sławę w 1994 dzięki zwycięstwie z utworem „Il mare calmo della sera” na 44. Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo.
Jest najlepiej sprzedającym się śpiewakiem na świecie i jednym z artystów z największą liczbą sprzedanych wydawnictw muzycznych w historii. Do jego dyskografii należy kilkanaście albumów studyjnych, w tym osiem kompletnych oper: Cyganeria, Tosca, Trubadur, Werter, Pajace, Rycerskość wieśniacza, Carmen, Romeo i Julia i Andrea Chénier. Od 1994 nagrał 15 solowych albumów studyjnych zarówno muzyki pop, jak i klasycznej, trzy albumy z największymi przebojami i dziewięć kompletnych oper. Wszystkie jego albumy sprzedały się w nakładzie ponad 90 milionów egzemplarzy na całym świecie[4][5].
Odniósł sukces jako wykonawca, wprowadzając muzykę klasyczną na szczyty międzynarodowych list przebojów pop[3][6][7]. Jego album, Romanza, jest jednym z najlepiej sprzedających się albumów wszech czasów, podczas gdy Sacred Arias jest najlepiej sprzedającym się klasycznym albumem z muzyką poważną w jednym wykonaniu[3]. My Christmas był najlepiej sprzedającym się albumem świątecznym w 2009[8][9][10] i jednym z najlepiej sprzedających się albumów świątecznych w Stanach Zjednoczonych[11]. Album Sì z 2019 zadebiutował na pierwszym miejscu na UK Albums Chart i US Billboard 200, stając się pierwszym albumem numer jeden w obu krajach. Jego piosenka „Con te partirò”, zawarta na jego drugim albumie Bocelli, jest jednym z najlepiej sprzedających się singli wszech czasów[12]. Utwór został licencjonowany do udziału w serii reklam telewizyjnych dla TIM[13] pod koniec 1990, dzięki czemu stał się bardzo popularny we Włoszech[14]. Jeszcze większy sukces odniosła włosko-angielska wersja piosenki – „Time to Say Goodbye”, nagrana w duecie z Sarah Brightman.
W 1998 został uznany za jednego z 50 najpiękniejszych ludzi magazynu „People”[15]. Wystąpił w duecie z Céline Dion w utworze „The Prayer” do filmu animowanego Magiczny miecz – Legenda Camelotu, który zdobył Złoty Glob za najlepszą oryginalną piosenkę i był nominowany do Oscara za najlepszą oryginalną piosenkę[3]. W 1999 Bocelli został nominowany do nagrody Grammy dla najlepszego nowego artysty. Został odnotowany w Księdze Rekordów Guinnessa wraz z wydaniem swojego albumu Sacred Arias, ponieważ jednocześnie zajmował trzy pierwsze pozycje na amerykańskich listach przebojów Classical Albums[3].
Współpracował z wieloma znanymi na całym świecie artystami, takimi jak: Zucchero, Luciano Pavarotti, Lady Gaga, Dua Lipa, Ed Sheeran, Jennifer Lopez, Barbra Streisand, Céline Dion, Christina Aguilera, John Miles, Marta Sánchez, Stevie Wonder, Hélène Ségara, Giorgia, Sarah Brightman, Laura Pausini, Natalie Cole, Mary J. Blige i Ariana Grande. Śpiewał w ważnych teatrach operowych jak Carnegie Hall, Wiener Staatsoper i Metropolitan Opera. Piosenkarka Céline Dion powiedziała, że „jeśli Bóg ma mieć śpiewający głos, musi brzmieć bardzo podobnie do Andrei Bocellego”[3][16], a producent muzyczny David Foster często opisywał głos Bocellego jako najpiękniejszy na świecie. Podczas swojej kariery śpiewał dla królowej Elżbiety II na Royal Variety Performance w Londynie, a także dla różnych prezydentów i trzech papieży[17].
W 2006 został Wielkim Oficerem Orderu Zasługi Republiki Włoskiej. W 2009 został odznaczony dominikańskim Orderem Zasługi Duarte, Sancheza i Melli. W 2010 został uhonorowany gwiazdą w Hollywood Walk of Fame za swój wkład w Live Theater. W 2022 prezydent Serbii Aleksandar Vučić odznaczył go Złotym Medalem za Zasługi dla Serbii.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie biografia
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie decca
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie bbc
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie 90 million
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie christmas
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie superstar
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie billboard
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie businesswire
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie thaindian
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie billboard2
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie timeless
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie canale5
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie shortlisted
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie people
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie scotsman
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie tenor's story