Antinous

Ten artykuł od 2022-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Antinous

Ἀντίνοος

Antinous (portretowa głowa posągu z Ecouen)
Data i miejsce urodzenia	27 listopada 111 Claudiopolis
Data i miejsce śmierci	ok. 30 października 130 Nil k. Antinoopolis
Multimedia w Wikimedia Commons

Antinous (stgr. Ἀντίνοος Antinoos), ur. 27 listopada 111 w Claudiopolis, zm. ok. 30 października 130 na Nilu koło Besy – grecki młodzieniec z Bitynii, homoseksualny partner cesarza Hadriana.

Po ukończeniu 12 lat przyjęto go na cesarski dwór Hadriana. Kilka lat później stał się jego kochankiem, co milcząco tolerowała cesarzowa Sabina. W roku 130 Antinous miał przypadkowo utonąć w Nilu. Na pamiątkę zdarzenia Hadrian w 137 roku ufundował w pobliżu tego miejsca miasto Antinoopolis (dzis. Sheikh Ibada), ogłaszając Antinousa herosem; na jego cześć polecił też nazwać gwiazdozbiór, wznosił mu świątynie i urządzał igrzyska. Najważniejsze poświęcone mu miejsce kultu znajdowało w Mantinei w Arkadii. Ponadto cesarz nakazał wykonywać znaczne ilości jego rzeźb i portretów. Kult Antinousa miał przetrwać aż do czasów upadku Rzymu^[1].

Na przestrzeni epok wizerunki Antinousa przedstawiano w rzeźbie, na monetach oraz gemmach jako ideał młodzieńczego piękna. Król Prus Fryderyk II Wielki ustawił posąg Antinousa pod oknami swego gabinetu w pałacu Sanssouci.