Arno Herzig (ur. 19 czerwca 1937 w Wambierzycach) – niemiecki historyk, specjalista z zakresu historii nowożytnej, znawca dziejów Śląska.
Dzieciństwo spędził w Gorzanowie na ziemi kłodzkiej. W 1946 roku wraz z matką został wysiedlony do zachodnich Niemiec.
Herzig po maturze w jednej z najstarszych szkół w Niemczech, założonym w 815 Gymnasium Josephinum w Hildesheim, studiował historię, germanistykę i geografię na uniwersytecie w Würzburgu. W 1965 doktoryzował się, a w 1973 habilitował. Był profesorem na uniwersytetach w Essen i Hamburgu.
Brał udział w wielu projektach badawczych z zakresu historii reformacji i rekatolicyzacji, historii społecznej i politycznej Niemiec w XVIII i XIX wieku, stosunków niemiecko-żydowskich, a także historii Śląska. Jest członkiem Historische Kommission für Schlesien (Komisji Historycznej Śląska), Kręgu Leo Baecka oraz Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Uniwersytetu Wrocławskiego.
Od wielu lat prowadzi wspólne badania z naukowcami polskimi, przede wszystkim z Uniwersytetu Wrocławskiego. Ich efektem są liczne publikacje, także w języku polskim. Publikacje Herziga na tematy śląskie spotykają się z uznaniem recenzentów, którzy podkreślają ich wysoki poziom naukowy, obiektywność w przedstawianiu skomplikowanych losów regionu[1]. Z okazji 70. rocznicy urodzin polscy przyjaciele i współpracownicy przygotowali księgę pamiątkową pod tytułem: Z Gorzanowa w świat szeroki. Studia i materiały[2].
W 2010 Herzig, za swoje dokonania i monografie dotyczące Śląska, został laureatem polsko-niemieckiej Nagrodą Kulturalną Śląska Kraju Związkowego Dolna Saksonia (Kulturpreis Schlesien des Landes Niedersachsen)[3]. Cieszy się także wielkim uznaniem w swoim rodzinnym regionie, na ziemi kłodzkiej.
W jego popularnonaukowej broszurze z 2010 pt. Żydowskie życie w Niemczech pojawił się w wyniku błędnego opracowania redakcyjnego zwrot „polskie obozy koncentracyjne” odnoszący się do niemieckich obozów koncentracyjnych w okupowanej Polsce. W sprawie tej interweniowało polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych[4]. Nakład broszury został natychmiast wycofany przez wydawcę (Bundeszentrale für Politische Bildung), a jej nowe wydanie zawiera już poprawną terminologię.