Ascetyka (z stgr. ἄσκησις, askesis - ćwiczenie) – dział teologii, który zajmuje się kształtowaniem postawy duchowej chrześcijanina poprzez ascezę[1]. Jest to, jak podaje Mały słownik teologiczny: dyscyplina teologiczna, która zajmuje się sytuacją i zadaniami konkretnego życia chrześcijańskiego w aspekcie jego indywidualnej realizacji [...], co każe ją odróżnić zarówno od mistyki, jak i od teologii moralnej.[2]
Termin pojawił się w 1655 r., został wprowadzony przez Ch. Dobrosielski’ego w dziele Summarium asceticae et mysticae theologiae.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Karl Rahner Herbert Vorgrimler