Asfalt lany (dawniej używana nazwa – asfalt twardolany; ang. mastic asphalt, fr. asphalte coulé, niem. Gussasphalt) – materiał budowlany stosowany do wykonywania nawierzchni drogowych, rodzaj mieszanki mineralno-asfaltowej o bardzo małej zawartości wolnych przestrzeni z lepiszczem asfaltowym, w której objętość wypełniacza i lepiszcza przewyższa objętość wolnych przestrzeni w mieszance mineralnej[1]. Asfalt lany jest materiałem samozagęszczającym i jedynym rodzajem mieszanki mineralno-asfaltowej, który nie wymaga zagęszczania. Cecha ta jest rezultatem składu mieszanki, w którym znaczną część stanowi lepiszcze asfaltowe i wypełniacz mineralny (mączka wapienna). Mieszanka tych dwóch składników, nazywana także mastyksem asfaltowym (nie mylić z mastic asphalt) szczelnie wypełnia wolne przestrzenie w szkielecie kruszywa mineralnego[2]. Nawierzchnie z asfaltu lanego stosuje się przede wszystkim na obiektach mostowych, a także w miastach, na torowiskach tramwajowych i ciągach pieszych.
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiecBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiebBŁĄD PRZYPISÓW