| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Nominał |
złoty | ||
| Emisja | |||
| Mennica | |||
| Data emisji |
1330 | ||
| Opis fizyczny | |||
| Masa |
3,48 g | ||
| Średnica |
21 mm | ||
| Materiał | |||
| Stempel | |||
Aureus polonus – złota moneta wybita w 1330 r. w czasie panowania Władysława I Łokietka[1].
W starszych opracowaniach nazywano ją często dukatem i przypisywano jej rolę emisji pamiątkowej z okazji koronacji Władysława I Łokietka w 1320 r[1]. Z biegiem lat monecie zaczęto nadawać nazwę florena[2]. Z punktu widzenia XXI-wiecznego stanu wiedzy obydwie nazwy wydają się niepoprawne. W pierwszej połowie XIV wieku nazwa „dukat” była zastrzeżona dla złotych monet Wenecji i wówczas nie była w Polsce znana, gdyż dukaty weneckie wtedy do tej części Europy w ogóle nie napływały. Miano „floren”, choć bardziej prawidłowe, z kolei było zarezerwowane w XIV w. dla monet przedstawiających po obu stronach typ wenecki – lilię i postać św. Jana Chrzciciela[2][1]. Najprawdopodobniej w okresie, w którym aureus polonus został wybity, nosił on po prostu nazwę „złotego”[2].
Moneta nie odegrała w obiegu większej roli, choć jest jedyną monetą Władysława Łokietka i pierwszą od czasów Mieszka Starego, której można przypisać ogólnopolski, a nie krakowski charakter[2].
- ↑ a b c Adam Dylewski, Historia pieniądza na ziemiach polskich, wyd. pierwsze, Warszawa: Carta Blanca Sp. z o.o. Grupa Wydawnicza PWN, 2011, s. 105, ISBN 978-83-7705-068-2.
- ↑ a b c d Borys Paszkiewicz, Podobna jest moneta nasza do urodnej panny. Mała historia pieniądza polskiego, Warszawa: Warszawskie Centrum Numizmatyczne, 2012, s. 40, ISBN 978-83-62939-00-8.