Baasizm[1] – nacjonalistyczna ideologia polityczna sformułowana w latach 40. XX wieku przez Michela Aflaka, oparta na hasłach jedności arabskiej, wolności i socjalizmu (utożsamianego z humanizmem i wyzwoleniem człowieka, jedynie w niewielkim stopniu tożsamego z marksizmem), zakładająca szczególne historyczne posłannictwo Arabów. Oficjalnie obowiązująca doktryna polityczna partii Baas i krajów, w których sprawowała ona władzę – Iraku (1963 i 1968–2003) i Syrii (1963–2024). W praktyce nigdy nie była w pełni realizowana, także w propagandzie politycznej wymienionych krajów utrzymywały się, w zależności od okresu, jedynie wybrane elementy.