Bank Francji

Bank Francji

Banque de France

Hôtel de Toulouse, siedziba Banku Francji w Paryżu
Data założenia	1800
Państwo	Francja
Siedziba	Paryż
Rodzaj banku	bank centralny
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Bank Francji (fr. Banque de France) – bank centralny Francji. Siedziba banku mieści się w Hôtel de Toulouse, w Paryżu^[1].

Bank założony został przez grupę bankierów i kupców w 1800 roku, pod auspicjami Napoleona Bonaparte, wówczas Pierwszego Konsula Republiki Francuskiej. Od 1803 roku miał wyłączne prawo do emisji banknotów na terenie Paryża, od 1848 roku całego kraju^[1].

Bank był początkowo przedsięwzięciem w pełni prywatnym. Od 1806 roku na czele banku stał prezes (gouverneur) i dwóch wiceprezesów (sous-gouverneur), których wybór znajdował się w gestii rządu. W skład zarządu wchodziła także 15-osobowa rada wybierana przez udziałowców. 24 lipca 1936 roku jej miejsce zastąpiła rada licząca 20 członków, w większości mianowanych przez rząd, mających reprezentować interes publiczny. 2 grudnia 1945 roku nastąpiło pełne upaństwowienie instytucji^[1].

Od 1994 roku, zgodnie z zawartymi w traktacie z Maastricht postanowieniami dotyczącymi unii gospodarczej i walutowej Unii Europejskiej, bank jest niezależny od rządu. W 1998 roku znaczna część kompetencji banku przekazana została Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC), poprzedzając wejście do obiegu waluty euro. Bank Francji należy do Europejskiego Systemu Banków Centralnych, a jego prezes zasiada w Radzie Prezesów EBC^[1].

Do głównych zadań banku należą prowadzenie polityki pieniężnej, utrzymanie stabilności finansowej i świadczenie usług ekonomicznych dla osób prywatnych, przedsiębiorstw i państwa^[2].

Lista prezesów^[3]:

Data powołania	Imię i nazwisko	Zdjęcie
25 kwietnia 1806	Emmanuel Crétet
9 sierpnia 1807	François Jaubert
6 kwietnia 1814	Jacques Laffitte
6 kwietnia 1820	Martin Michel Gaudin
4 kwietnia 1834	Antoine d'Argout
18 stycznia 1836	Jean-Charles Davillier
6 września 1836	Antoine d'Argout
9 czerwca 1857	Charles Le Bègue de Germiny
15 maja 1863	Adolphe Vuitry
28 września 1864	Gustave Rouland
18 stycznia 1879	Ernest Denormandie
18 listopada 1881	Pierre Magnin
24 grudnia 1897	Georges Pallain
25 sierpnia 1920	Georges Robineau
26 czerwca 1926	Émile Moreau
25 września 1930	Clément Moret
2 stycznia 1935	Jean Tannery
6 czerwca 1936	Émile Labeyrie
20 lipca 1937	Pierre Fournier
31 sierpnia 1940	Yves Bréart de Boisanger
7 października 1944	Emmanuel Monick
19 stycznia 1949	Wilfrid Baumgartner
21 stycznia 1960	Jacques Brunet
8 kwietnia 1969	Olivier Wormser
14 czerwca 1974	Bernard Clappier
21 listopada 1979	Renaud de La Genière
14 listopada 1984	Michel Camdessus
16 stycznia 1987	Jacques de Larosière
13 września 1993	Jean-Claude Trichet
9 września 1999
22 października 2003	Christian Noyer
29 października 2009
30 września 2015	François Villeroy de Galhau[4]
27 października 2021