Back بارثولوميوس سبرينجر ARZ Бартоломеус Спрангер Bulgarian Bartholomeus Spranger Catalan Bartholomeus Spranger Czech Bartholomäus Spranger German Μπαρτολομέους Σπράνγκερ Greek Bartholomeus Spranger English Bartholomeus Spranger Spanish Bartholomeus Spranger Basque Bartholomeus Spranger French
 Autoportret (1580–1585) | |
| Data i miejsce urodzenia |
21 marca 1546 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
sierpień 1611 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Bartholomeus Spranger (ur. 21 marca 1546 w Antwerpii, zm. w sierpniu 1611 w Pradze) – niderlandzki malarz, rysownik i rytownik okresu późnego manieryzmu.
Był synem zamożnego kupca. Uczył się u mistrzów antwerpskich Jana Mandyna, Fransa Mostaerta i Cornelisa van Dalema. Ok. 1565 wyjechał do Francji (Lyon, Paryż), a następnie do Włoch (Mediolan, Parma, Rzym), gdzie pracował dla kardynała Farnese i papieża Piusa V. Jego włoskimi współpracownikami byli bracia Federico i Taddeo Zuccaro. W 1575 został nadwornym malarzem cesarza Maksymiliana II, a później jego następcy Rudolfa II w Pradze. W 1602 podróżował do Antwerpii, Amsterdamu i Haarlemu.
Tworzył głównie kompozycje mitologiczne i alegoryczne. Wykonywał też malowidła ścienne i obrazy ołtarzowe. Jego dzieła cechuje wyszukana erotyka, wyrafinowana elegancja póz i gestów, wydłużone proporcje i manierystyczna kolorystyka. Oddziałali na niego Frans Floris, Parmigianino i Correggio. Jego prace zostały rozpowszechnione dzięki grafikom Hendrika Goltziusa. Biogram artysty umieścił Karel van Mander w dziele Het Schilder-Boeck (Haarlem, 1604).