Back ባስተርናያውያን Amharic باستارنيون Arabic Бастарны Byelorussian Бастарни Bulgarian Bastarnes Catalan Bastarnové Czech Bastarnen German Βάσταρνες Greek Bastarnae English Bastarnos Spanish
Bastarnowie zwani też Peucynami (łac. Bastarnae, Peucini) – prawdopodobnie lud celtycki według informacji zawartych w dziełach Diodora, Polibiusza i Tytusa Liwiusza, lub germański, jak pisał o nich Tacyt. O Bastarnach autorzy antyczni wspominają już w III wieku p.n.e.
Według najnowszych badań ich pierwotne siedziby znajdowały się na Jutlandii, skąd migrowali w kierunku południowo-wschodnim przez obecne Kujawy[1], Mazowsze, Podlasie i ok. 230 p.n.e. osiedlili się na terenach dzisiejszej Mołdawii między Prutem a Dniestrem. W I i II w. n.e. walczyli z Cesarstwem Rzymskim (m.in. w bitwie nad Cibricą). W III w. zostali przesiedleni do Tracji.
Pod koniec IV w. prowadził z nimi zwycięskie walki wódz rzymski Flavius Stilicho[2].
- ↑ Wandalowie: strażnicy bursztynowego szlaku, pod red. Jacka Andrzejowskiego, Andrzeja Kokowskiego i Christiana Leibera, Lublin, 2004, s. 42
- ↑ Jerzy Strzelczyk, Wandalowie i ich afrykańskie państwo, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2005, s. 81, ISBN 83-06-02964-X, OCLC 69464325.