Beatrycze Brandenburska

Ten artykuł od 2020-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Beatrycze brandenburska (niem. Beatrix von Brandenburg; ur. ok. 1270, zm. przed 26 kwietnia 1316) – niemiecka księżniczka z brandenburskiej linii dynastii askańskiej. Poprzez dwa małżeństwa była księżną świdnicką i księżną Koźla, Bytomia i Siewierza.

Była drugą córką Ottona V Długiego, margrabiego brandenburskiego-Salzwedel i jego żony Judyty z Henneberga, córki hrabiego Hermana I z Henneberga i spadkobierczyni Coburga i Schmalkalden.