Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
rzeźbiarz, złotnik, pisarz, medalier |
Benvenuto Cellini (ur. 3 listopada 1500 we Florencji, zm. 13 lutego 1571 tamże) – rzeźbiarz, złotnik, pisarz i medalier florencki, manierysta.
Miał bardzo barwne i burzliwe życie, które spisał w wieku 56 lat w swej biografii. Wiele podróżował, kilkakrotnie przebywał m.in. w Rzymie, Florencji, Mantui, Neapolu i Padwie. W 1538 r. wyjechał do Paryża, gdzie pozostawał w służbie króla Franciszka I. Wykonał dla niego arcydzieło[według kogo?] sztuki jubilerskiej – złotą solniczkę (1540–1543, dziś w Kunsthistorisches Museum w Wiedniu)[1] oraz płaskorzeźbę do zamku w Fontainebleau, tzw. Nimfę z Fontainebleau (1543, dziś w Luwrze)[2]. Jego Perseusz z głową Meduzy (1557), będący majstersztykiem[według kogo?] sztuki odlewniczej, został ustawiony w Loggi dei Lanzi we Florencji[1].
Cellini jest również autorem Traktatu o sztuce złotniczej i rzeźbie[3].
Niektóre źródła[kto?] podają, że to z jego ręki zginął u bram Rzymu Karol III de Burbon-Montpensier.
Jego grobowiec znajduje się w krypcie kaplicy di San Luca[4] w kościele Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny we Florencji.