Bernardo Storace

Bernardo Storace (fl. w połowie XVII w.)^[1]  – włoski kompozytor i organista okresu baroku.

Skąpe wiadomości o jego życiu pochodzą z wydanego w 1664 roku w Wenecji zbioru utworów muzycznych na instrumenty klawiszowe pt. Selva di varie compositioni d'intavolatura per cimbalo et organo. Wiadomo, że w tymże (1664) roku został drugim kapelmistrzem (vicemaestro di capella) kapeli senackiej miasta Mesyny^[1] . Miejsce urodzin i śmierci kompozytora pozostaje niepewne.

Twórczość Bernarda Storace zdradza wpływy szkoły neapolitańskiej, ale też szkoły rzymskiej i reprezentuje nurt muzyczny pośredni pomiędzy Girolamo Frescobaldim i Bernardo Pasquinim. Jego jedyny zachowany zbiór utworów (Selva di varie compositioni...) zawiera m.in. wariacje na tematy popularnych w swej epoce tańców.