Wybrzeże Morza Północnego, okolice przylądka St Abb's Head | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | |||||
Siedziba |
Berwick-upon-Tweed (do 1482), Duns | ||||
Powierzchnia |
1184 km² | ||||
Populacja (1951) • liczba ludności |
| ||||
Położenie na mapie Szkocji | |||||
Strona internetowa |
Berwickshire (także Berwick[1], gael. Siorrachd Bhearaig[2]) – hrabstwo historyczne w południowo-wschodniej Szkocji, położone przy granicy angielskiej, nad Morzem Północnym[3].
Północna część hrabstwa była wyżynna, obejmowała pasmo wzgórz Lammermuir . Większa, południowa i wschodnia część hrabstwa była nizinna (region Merse ). Na zachodzie hrabstwo obejmowało większą część doliny Lauderdale[1]. Na wschodzie wybrzeże Morza Północnego, niemal na całej długości skaliste i urwiste. Na południowym wschodzie hrabstwo graniczyło z Anglią; większą część granicy wyznaczała rzeka Tweed[4]. Powierzchnia w 1887 roku – 1199 km², w 1951 roku – 1184 km² (1,5% terytorium Szkocji). Liczba ludności w 1887 roku – 35 392, w 1951 roku – 25 068 (0,5% całkowitej populacji Szkocji)[4][5].
Historyczną stolicą hrabstwa był Berwick-upon-Tweed, w 1482 roku odstąpiony Anglii. Funkcję ośrodka administracyjnego przejęło wówczas miasto Duns[1]. Inne większe miejscowości hrabstwa to: Coldstream, Coldingham , Eyemouth, Greenlaw i Lauder[3]. Gospodarka hrabstwa w dużej mierze opierała się na rolnictwie, w szczególności wypasie owiec[1]. Istotną rolę odgrywało także rybołówstwo[4].
Hrabstwo zlikwidowane zostało w wyniku reformy administracyjnej w 1975 roku, włączone do nowo utworzonego regionu Borders. Od 1996 roku terytorium hrabstwa znajduje się w granicach jednostki administracyjnej (council area) Scottish Borders[3].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie brit
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie aaa
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie sp
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie vob
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie vob-1951