Biathlon na igrzyskach olimpijskich – zadebiutował w 1960 na zimowych igrzyskach olimpijskich w Squaw Valley biegiem indywidualnym mężczyzn na 20 km. Osiem lat później na zimowych igrzyskach olimpijskich w Grenoble, pierwszy raz odbyły się zawody w męskiej sztafecie 4 x 7,5 km, a na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1980 w Lake Placid zadebiutował sprint na 10 km. Początek kobiecych startów w biathlonie na olimpiadzie nastąpił w 1992 na zimowych igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie rozegrane zostały zawody w biegu indywidualnym na 15 km, sztafecie 3 x 7,5 km (w późniejszych latach, do 2002 roku sztafeta odbywała się na dystansie 4 x 7,5 km, zaś od igrzysk w Turynie na dystansie 4 x 6 km) oraz w sprincie (7,5 km). Na igrzyskach w 2002 w Salt Lake City do medalowych konkurencji dołączył bieg na dochodzenie rozgrywany na dystansie 12,5 km dla mężczyzn oraz 10 km dla kobiet. Na kolejnych igrzyskach w Turynie, zaczęto rozgrywać zawody w biegu masowym (15 km mężczyzn oraz 12,5 km kobiet), gdzie startuje 30 najlepszych zawodników aktualnie odbywających się igrzysk. Ponadto od igrzysk w Soczi odbywa się również rywalizacja w sztafetach mieszanych.
Biathlonowe zawody na zimowych igrzyskach olimpijskich wliczane są do generalnej klasyfikacji Pucharu Świata.