Back Big Thunder German Big Thunder Ski Jumping Center English Big Thunder Italian Big Thunder Ski Jumping Center NB Big Thunder Ski Jumping Center Swedish
| Punkt konstrukcyjny K120, K90, K64, K37, K20, K10 | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Miejscowość | |
| Data otwarcia |
1974 |
| Rekord |
137 m |
| (1995-03-18) | |
Położenie na mapie Ontario  | |
Położenie na mapie Kanady  | |
 48°16′58,59″N 89°23′07,95″W/48,282942 -89,385542
| |
Big Thunder Ski Jumping Center – kompleks skoczni narciarskich w Thunder Bay, składający się z sześciu obiektów – skoczni dużej Big Thunder (K120), skoczni normalnej Normal Thunder (K90) oraz czterech mniejszych obiektów, usytuowanych na tym samym zboczu góry, posiadających punkty konstrukcyjne K64, K37, K20 i K10. Dwie największe skocznie wyłożone są przestarzałym już igelitem, uniemożliwiającym jednak oddawanie skoków[1].
W 1963 roku zbudowana została pierwsza mała skocznia narciarska. Dwa główne obiekty (duży i normalny) powstały w 1974 roku. Pierwszymi zawodami zorganizowanymi na nowych skoczniach były mistrzostwa Kanady przeprowadzone w lutym 1975 roku[1].
Miasto regularnie było organizatorem Pucharu Świata w skokach narciarskich (w latach 1980–1994)[1], natomiast w 1995 odbyły się tutaj mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym, podczas których na dużej skoczni 11. miejsce zajął Adam Małysz, a na normalnym obiekcie był 10. Od roku 1997 nie oddano na skoczniach żadnego skoku[2].
Obiekty w Thunder Bay są nieczynne i zdewastowane. Zostały zamknięte w czerwcu 1996 roku przez władze prowincji Ontario[1][3].
- ↑ a b c d e Big Thunder Ski Jumping Center. Skisprungschanzen-Archiv. [dostęp 2023-01-02]. (niem.).
- ↑ Marcin Górczyński: Kiedyś rozdawano tam medale. Znane skocznie popadają w ruinę. Sportowe Fakty WP, 9 listopada 2018. [dostęp 2023-01-02].
- ↑ Jeff Walters: Friends of Big Thunder hope former ski jump and nordic area can be saved. CBC News, 16 października 2017. [dostęp 2023-01-02]. (ang.).