![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
11 października 1936 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Wydawnictwo |
Blue Note, Evidence, Red, Timeless |
Powiązania |
Gene Ammons, Paul Bley, Jaki Byard, Donald Byrd, Don Cherry, Teddy Edwards, Booker Ervin, Art Farmer, Dexter Gordon, Grant Green, Charlie Haden, Herbie Hancock, Eddie Harris, Jimmy Heath, Joe Henderson, Andrew Hill, Freddie Hubbard, Bobby Hutcherson, Clifford Jordan, Charles Lloyd, Jackie McLean, Charles McPherson, Pat Metheny, Red Mitchell, Hank Mobley, Thelonious Monk, Lee Morgan, David Murray, Niels-Henning Ørsted Pedersen, Art Pepper, Sonny Rollins, Pharoah Sanders Archie Shepp, Sun Ra, Sonny Stitt, Cecil Taylor, Bobby Timmons, Mal Waldron, Cedar Walton, Don Wilkerson |
Instrument | |
perkusja |
Billy Higgins (ur. 11 października 1936 w Los Angeles, zm. 3 maja 2001 w Inglewood) – amerykański perkusista jazzowy.
W ciągu kilkudziesięciu lat swojej kariery uczestniczył w nagraniu kilkuset płyt, współpracując z wieloma muzykami, wśród których znaleźli się m.in. Donald Byrd, Don Cherry, Ornette Coleman, Art Farmer, Dexter Gordon, Grant Green, Charlie Haden, Herbie Hancock, Eddie Harris, Jimmy Heath, Bobby Hutcherson, Clifford Jordan, Charles Lloyd, Jackie McLean, Charles McPherson, Red Mitchell, Hank Mobley, Lee Morgan, Sonny Rollins, Sun Ra, Mal Waldron, Cedar Walton[1][2][3][4]. Nagrywał płyty również pod swoim nazwiskiem, lecz jako lider nie osiągnął większego sukcesu. Mimo to postrzegany jest jako jeden z najważniejszych i najbardziej kontrowersyjnych perkusistów w dziejach jazzu, głównie przez wzgląd na owocną współpracę z Ornette’em Colemanem na przełomie lat 50. i 60. XX wieku[5].