Bitwa pod Rathmines

Bitwa pod Rathmines

Kampania Cromwella w Irlandii 1649–1653
James Butler 1 Duke of Ormonde
Czas	2 sierpnia 1649
Miejsce	Rathmines ok. Dublina
Terytorium	Irlandia
Wynik	zwycięstwo Anglików
Strony konfliktu
powstańcy irlandzcy wojska angielskie
Dowódcy
James Butler Michael Jones
Siły
11 000 5 000
Straty
3 000 zabitych, 2 500 jeńców niewielkie
Położenie na mapie świata miejsce bitwy
53,325°N 6,256°W/53,325000 -6,256000

Bitwa pod Rathmines – starcie zbrojne, które miało miejsce 2 sierpnia 1649 podczas angielskiej wojny domowej (1642–1651).

Bitwa została stoczona w okolicach Rathmines (dziś dzielnica Dublina) w sierpniu 1649 podczas tzw. irlandzkich wojen konfederackich toczących się od 1641 do 1653. Wojny te były irlandzkim teatrem tzw. Wojny Trzech Królestw – serii wojen domowych w Królestwach Irlandii, Anglii i Szkocji (wszystkie pod rządami Karola I Stuarta) – które także zawierały w sobie angielską wojnę domową i szkocką wojnę domową.

Było to starcie między angielską armią Parlamentu dowodzoną przez Michaela Jonesa, który trzymał Dublin, a armią złożoną z irlandzkich Konfederatów i angielskich Rojalistów dowodzonych przez księcia Ormonde'a. Bitwa skończyła się pogromem armii konfederacko-rojalistycznej co kilka dni później ułatwiło lądowanie Cromwella wraz z tzw. Armią Nowego Typu (New Model Army) w Irlandii.