Bitwa pod Szackiem

Bitwa pod Szackiem

II wojna światowa, agresja ZSRR na Polskę
Tablica Grobu Nieznanego Żołnierza: „Szack – Wytyczno”
Czas	28–29 września 1939
Miejsce	Szack, Wołyń
Terytorium	II Rzeczpospolita
Przyczyna	agresja sowiecka na Polskę
Wynik	taktyczne zwycięstwo Polski
Strony konfliktu
Polska  ZSRR
Dowódcy
Wilhelm Orlik-Rückemann Iwan Russijanow
Siły
4 000 żołnierzy KOP z 16 działami 13 000 żołnierzy, 15 czołgów, 15 dział
Straty
szacunki rosyjskie: ok. 500 zabitych, rannych i zaginionych, kilka ciężarówek, kilka działek. szacunki polskie: 350 zabitych, 800 rannych.[potrzebny przypis] szacunki rosyjskie: 81–82 zabitych, 184–185 rannych, 12 czołgów T-26[1], 5 ciągników T-20 Komsomolec[1], najprawdopodobniej zaniżone. szacunki polskie: 500 zabitych, 1600 rannych, 300 pojmanych
Położenie na mapie Polski w 1939 miejsce bitwy
51°29′16,0800″N 23°55′46,9200″E/51,487800 23,929700

Bitwa pod Szackiem – starcie podczas agresji ZSRR na Polskę, stoczone w dniach 28–30 września 1939 między 52. Dywizją Strzelecką Armii Czerwonej, a liczącą w tym czasie około 4000 żołnierzy grupą KOP generała Wilhelma Orlika-Rückemanna.